معجزه می بینم

نیمه شب است. نشسته ام در اتاقم . دارم کارهایم را مرور می کنم و به دنبال برنامه ای برای یافتن و انجام رسالت شخصی ام در این دنیا هستم. سرم را می چرخانم و روی تختم را نگاه می کنم. جاییکه مهدی آرام و خسته از کار روزانه به خواب رفته است. 

یک ماه پیش چه کسی باور می کرد که همسر بی نظیرم در اتاقم روی تخت من به خواب برود و من در کنارش مشغول کار باشم. 

حواسم باشد که آنچه را سالها از خدا طلب می کردم حالا در کنار خودم دارم. حواسم باشد قدر بدانم و شکرگذار باشم

والحمدلله...

پله پله تا ملاقات خدا...